CAROLOSTADIUS Andreas

CAROLOSTADIUS Andreas

Archidiaconus primo Wittembergensis, Lutheri intimus amicus, eum Doctorem Theologiae renuntiat, A. C. 1512. dein Euangelii luce illustratus, disputat cum Eccio, de libero Arbitrio, A. C. 1519. absente Lutherô eicit imagines e templis, A. C. 1521. editô de Sacerdotum coniugio et votis Monasticis rescindendis, librô. Bartholomaeum Bernh. Feldkirchium, praepositum in oppido Kemberg secutus, ducit uxorem, A. C. 1522. Notatur literis alphabeti A. B. C. D. in 1. ep. Melauchthonis ad Camerar. i. e. Andreas Bodenstein Carolstadius Doctor. A Luthero docente, Christum in pane S. Coneae tantum esse, quantus in Cruce pependisset, dissentit, mysticum verborum sensum ex Scriptura urgens. Rotenburgi per totam hiemem latet, A. C. 1525. Basileam venit, ubi eum A. C. 1543 a Daemone strangulatum, cum e Ministrorum Basiliensium literis, se referre dicat Morerius, in diction. magno: adicere visum est ex Viri Sancti, Ioh. Iac. Grynaei, Antistitis Basil. ad Barthol. Pitiscum, Contionatorem aulae Elect. Palatin. 1601. literis, die 18. Martii scriptis sequentia: Illud significare visum est, postquam a Luthero, quem natu maior et dignitate superior doctorem creârat Carolstadius, e Saxonia pulsus esset, per annos decem, Ecclesiae Petrinae fideliter praefuisse, Rectoris in Academia nostra munere functum cum laude: Εὐτάξιας et disciplinae amantem fuisse: inculpate vixisse, obdormivisse pie eô ipsô tempore, quô D. Petrus Boquinus Basileae vixit. Monstrosum mendacium, de Diabolico spectro, quô ante obitum turbatus sit, auctori Satanae relinquimus. Qualis vir visus sit Oecolampadio, in huius dialogo videre st, etc. Vide Bucholcerum, Ind. Chronol. etc.